हल्ला

अचेल

हल्ला बिहान बिहानैबाट चल्छ, हावाको सट्टा
चराहरु हल्ला टिप्छन र आफ्ना बचेरालाई खुवाउन दौडिन्छन
यहाँ बिहान बिहानै, चाराको सट्टा !

अचेल

 टेबल घडीको अर्लाम्ले भन्दा

रेडियोले एकाबिहानै फुक्ने, हल्लाहरुले ब्युँझिन्छ मान्छे !

यिनै हल्लाहरुलाई आत्मसात गर्दै,

यिनैका मन्त्र जप्दै, दैनिकी शुरु हुन्छ !

चिया गफ, च्याट, ट्वीट, स्टाटस

हल्लै हल्लाले भरिन्छन !

अचेल व्यस्त छ समाज, यिनै हल्लाको प्रचारमा !

कतै हल्ला, गगनचुम्बी भवनको बाटो हुँदै

डलरको गन्ध बोकेर आउँछ,

आफ्ना बिचको फाटो लम्भ्याउँदै,

पराई खेल्ने मैदान बनाउँछ !

कतै हल्ला, टाउको माथिको छानो

खाली थालको खाना र नाङ्गो आङको कपडाको

आश्वाशनको रुप लिन्छ

तर उही अमिलो थुक निल्न बाध्य बनाएर जान्छ !

अचेल

बिकास, राष्ट्रवाद पनि हल्लामा अटाउंछ

सहअस्तित्व, भाइचारा हल्लामा नै हराउँछ

 नैतिकता र सुशासन पनि हल्लै बीच हराएको धेरै भयो ... ।

पराइले छोडेको स्वार्थरुपी हल्लाको तालमा

आफ्नाहरू कित्ताकाट गर्दै

आ-आफ्नो डम्फु बजाउँछन

अनि सुटुक्क खोलानालाहरुको, सिमानाका धर्साहरुको लालपुर्जा,

नागरिकताका बोकेका झोलाहरु,

 रातारात सिमापारका मण्डीहरुमा लिलाम हुन्छ !

धेरै भयो

हल्लाहरु महल, शहर, गल्लि चोक हुँदै

गाउँघरमा घुस्न थालेको

अचेल खाट देखि लिएर घाट सम्म

हल्लाको पकड दरिलो छ !

उहिल्यै भूपीले भनि गएको

यो हल्लै हल्लाको देशमा

 अचेल, हल्लाको साम्राज्य अझ फैलंदो छ,

कान छाम्नेहरुको कमी संगै

 आयातित हल्लाहरुको ब्यापार चर्को छ !

कता कता डर लाग्छ;

यी हल्लै हल्लाको साम्राज्यमा

हामी, नतमष्तक भएर नाच्दै गर्दा

कुनै दिन यो देशले पनि, हल्लाकै भरमा

सुटुक्क बसाई, सर्ने त होइन ... ?

२०७३/०६/०९/आइतबार

 बिमोचन घिमिरे !