भिन्नता

कहिलेकाहीं त म

दुबिधामा पर्ने गर्छु

आखिर भिन्नता के छ ?

म र अरुमा

जीवनका पोकापन्तराहरु

फुकाएर हेर्छु

नियाल्छु पोखिएका शब्दहरु

अनि थाहापाउंछु

अरु नशा पिएर मातिदा रहेछन

म शब्द पिएर ।।

२०७२/१२/१० बिमोचन घिमिरे

माया

लाग्छ समय यहीं रोक्कियोस

तिमी र म संगै हुँदा

तिमी बोलिरहनु

म सुनीरहन्छु

हामी अगाडिको त्यो हिमाल हाँसिरहोस्

म यिनै कुरा कल्पेर बस्छु एकान्तमा

तर वास्तविकता

कल्पना भन्दा फरक छ

समयको रफ्तार छ

भविष्यको अन्योलता छ

अनि छुट्टिनु पर्ने बाध्यता

अन्तिम पलसम्म तिम्रा स्मृतिहरु

आँखामा संगाल्न

गह्रौं मन लिएर भएपनि

बिदाईमा हात हल्लाउँछु

समयले कुनै दिन तिनै परिवेश बीच

पुन: भेटाउनेछ हामीलाई

रोमान्चित त मन त्यो पल कल्पेर पनि हुन्छ

तर आँखा खोल्दाको यथार्थताले

खोई किन झस्काउँछ ?

ति बोलिहरुको अभाव खड्किन्छ

ति आत्मीय स्पर्शको कमि महशुश हुन्छ

सामिप्यताको त्यो पल सम्झिन्छु

आँखा त्यसै रसाउँछ

कल्पनामा तिमी संगै बोल्छु

ति हरेक क्षण आँखा अगाडिबाट गुज्रिन्छ

कहिलेकाहीं त लाग्छ

तिमीलाई पनि यस्तो हुन्छ कि हुँदैन ?

म जस्तै तिमी पनि यसरी कल्पिन्छौ किन कल्पिन्नौ ?

मैले सम्झिँदै गरेका कुरा, तिमीसम्म पुग्छ कि पुग्दैन ?

तिम्रो सरलता, देखाउने आत्मियता र तिम्रा आँखा हेर्दा

लाग्छ,

हुन्छ, तिमीलाई पनि मलाई जस्तै हुन्छ

तिमी पनि म संग कल्पनामा कुरा गर्छौ

अनि हाम्रो वार्तालाप, यसरी नै सधैं चलिरहन्छ

खोई के हो यो ?

म प्रश्न गर्छु ...

आफै भित्र गुन्जिरहेको आवाज सुन्छु,

"माया"  

 

२०७२/१२/०१  बिमोचन घिमिरे !!