दर्शक ...

आज जिन्दगीको दोसाँधमा उभिएर्,
आफ्नै जिन्दगी नियल्दै छु
जिन्दगी उर्लिएर बग्दै छ
अनेक थरी भेलहरु सँग मिस्सिदै ।।

म नियाल्दै छु,
ती भेलहरुको हाँसो,जिस्काई,मजाक,
तर म झन्-झन गहिरिँदै छु
तिन्का बेफ्वाँक हाँसो प्रती मलाई चासो छैन
मलाई तिन्का उफ्राइ प्रती रुची छैन
म त केबल जिन्दगीलाई बुझ्ने  प्रयास गर्दैछु
तर मेरा भावना ति बुझ्दैन्न
मलाई लाटा सम्झन्छन ति
मुर्ख,पागल जस्ता उपनाम दिन्छन्
तथानाम गाली दिन्छन्
तर मलाई कुनै रिस छैन ।।

म बुझ्दै छु,
तिन्का हाँसो भोलिको रोदनको लागी हो
तर मेरो गहिराई जिन्दगी बुझ्नका लागी हो
म तिनीहरुलाई सम्झाउन खोज्दछु
तर बुझ्न नखोज्नेलाई
बुझाउन सकिँदो रहेनछ

तिनीहरु फेरी मलाई गिल्लाउँछन्
म त अजै पनि चुपचाप छु ।।

म कुरा बुझ्दै छु,
यो सब तिन्का अज्ञानताको परिणाम हो
मन बिक्षिब्त हुन्छ मेरो
रुन्छु म
तिनीहरुको   अज्ञानता देखेर
तीनको अन्धकार जिवन देखेर ।।

आफ्ना लागी त म कहिल्यै रुन्न
सँधै अरुका लागी आँशु झर्छ
अरुको जितको लागी आँशु झर्छ
अरुको भलाईको लागी आँशु झर्छ
तर कोही केहि पनि बुझ्दैन्न
मलाई अझै पनि गलत सम्झन्छन ति
बगिरहेछ्न आफ्नै तालमा
तर म त अझै पनि दोसाँधमै उभी नियालिरहेछु
एक्लो दर्शक बनेर ।।
२०६९ \०६ \०९
 COPYRIGHT © 2012 बिमोचन घिमिरे