आमा त बुढी हुनुभएछ ।।

दु:खका मार्मिक कथा

संघर्ष र ब्यथाका कथा

सुन्दै हुर्केको म ।

 मेरी आमा बुहारी भई भित्रेको कथा

हामी सन्तानलाई हुर्काऊंदाको पिडा

मेलापात, घाँस दाउरा देखि

 शहरको भिडभाडको वृत्तान्त !

ति कथाहरु सुन्दा

कतै मुटु काँप्थ्यो,

कहिँ रिसका ज्वाला उम्लिन्थे,

कतै गर्वले छाति फुल्थे ।

 म मेरी आमालाई हेर्थें,

 सबैभन्दा सुन्दर देख्थें,

 सबैभन्दा बलियो देख्थें,

  सबैभन्दा मायालु देख्थें ।

समयको एउटा लामो अन्तराल

सात समुद्रपारी

आमाको तस्विर हेरें;

 ति काला कपाल, सेता भएछन,

अनुहार चाहुरिएछ

"आँखा कम देख्छु"

"जीउ दुखिरहन्छ"

 आमाका बचन कानमा ठोक्किए...

आफ्नो सन्तानको लागि जिउँदा जिउंदै

हाम्रा खुशीमा आफ्ना दु:ख लुकाउँदा लुकाउँदै

न आमाले कहिल्यै भन्नुभयो

 न हामीले कहिल्यै नियालेर हेर्यौं;

 हाम्रो प्रेरणाको स्रोत,

मायाको धरोहर,

 एउटा जिउँदो इतिहास,

हाम्री आमा त बुढी हुनुभएछ ।।

२०७४/०४/१९

  बिमोचन घिमिरे