खुल्दै थियो ऊ
जीवनका अभयवहरुसंग
जुड्दै थियो जीवन, जीवनसंग
सडकहरु थपिदै थिए
पुलहरू बन्दै थिए
बाहिरिदै थियो ऊ सुस्तरी,
आफ्नै परिवेश भन्दा बाहिर
संसार नियाल्दै थियो ।
मधुर स्वर, अनेक हाउभाउ
खुशी प्रष्ट झल्किन्थ्यो
सायद, साथ दारिलो पाएको आश थियो,
जीवनमा अनेक रङ्ग थपिदै थियो,
तर खोई, भयो के ?, ऊ बेखवर छ
आयो भेल कताबाट ?, उ चकित छ
बगायो सारा सम्भावनाका ढोकाहरु
मेटियो बनेका सुन्दर आकृतिहरु
प्रकृति उजाड बनाउँदै ।
अब सायद, सुनिदैन त्यो मधुर आवाज
देखिदैन त्यो चंचल स्वभाव
कोईली फर्कियो पुन: आफ्नै परिधिभित्र
ऊ रमाउने बसन्त, सायद अब आउँदैन ।।
२०७३/०१/०२ , बिहिबार