देश खोज्दछ सबैलाई
देश हेर्दछ सबैलाई
फगत! आभाष नभएको होला
देश सम्झन्छ सबैलाई ||
बिर्सने देश होईन! ब्यक्ती बिशेष होला
देश आफ्ना सपुतलाई सम्झी रोइरहन्छ
धर्ती छोडी जानेलाई बोलाईरह्न्छ
फगत! हामी महशुस गर्न असमर्थछौँ
देश एकान्तमा घुँक घुँक रोइरहन्छ ||
देश विकटता झेलिरहेछ
सन्तान सुगम्ताको लोभमा उडिरहेछ
देश रिस पोख्दैन कसैलाई
देश कसैसँग भिख माग्दैन
उ आफ्ना सन्तान आउलान्,भनी बाटो हेरिरहन्छ
आफ्नै सन्तानले डोर्याउँदै सुगम्ता देखाउलान्,
देश आश लगाइरहन्छ||
फगत! हामी देशको भावना बुझन असमर्थछौँ
देश मेची-काली कुदिरहन्छ
बाटो बिराएका सन्तान खोजिरहन्छ
आफ्ना सपुत सम्झिरहन्छ||
(बिमोचन घिमिरे) २०६८|११|१५
देश हेर्दछ सबैलाई
फगत! आभाष नभएको होला
देश सम्झन्छ सबैलाई ||
बिर्सने देश होईन! ब्यक्ती बिशेष होला
देश आफ्ना सपुतलाई सम्झी रोइरहन्छ
धर्ती छोडी जानेलाई बोलाईरह्न्छ
फगत! हामी महशुस गर्न असमर्थछौँ
देश एकान्तमा घुँक घुँक रोइरहन्छ ||
देश विकटता झेलिरहेछ
सन्तान सुगम्ताको लोभमा उडिरहेछ
देश रिस पोख्दैन कसैलाई
देश कसैसँग भिख माग्दैन
उ आफ्ना सन्तान आउलान्,भनी बाटो हेरिरहन्छ
आफ्नै सन्तानले डोर्याउँदै सुगम्ता देखाउलान्,
देश आश लगाइरहन्छ||
फगत! हामी देशको भावना बुझन असमर्थछौँ
देश मेची-काली कुदिरहन्छ
बाटो बिराएका सन्तान खोजिरहन्छ
आफ्ना सपुत सम्झिरहन्छ||
(बिमोचन घिमिरे) २०६८|११|१५